Tabula rasa uitgeveegd
Het papier werd gesneden op een maat van 110 x 150 cm, met klemmen aan de muur gehangen, met loodjes aan de onderzijde en voorzichtig betekend met grafietpotlood. In dunne lijn zien we nu twee zwarte vrouwen, bijna meisjes nog, die veel op elkaar lijken. Ze zitten vlak naast elkaar en op hun beider schoor ligt een kind, een blank kind dat ongehavend is. Op de voorgrond staat een fototoestel opgesteld. Er gaat een foto gemaakt worden. Op de achtergrond zijn alvast de contouren van een landschap met bergen zichtbaar. In de lucht verschijnen enkele hemellichamen.
Het valt niet altijd mee een tekening te beginnen die men in het hoofd al een oneindig aantal keren gemaakt heeft. Maar goed, het begin is gemaakt, de teerling geworpen, het lege blad bezoedeld.
